Polacy w Wielkiej Brytanii .

kamena1

Witam wszystkich bardzo serdecznie, mam na imię Iwona, jestem z Torunia. Ostatnio dość często czytuję posty chcąc się jak najwięcej dowiedzieć o Angli.
Dziś jest mi strasznie smutno, nawet teraz siedzę i płaczę, jest wieczór, a dla nie pierwszy wieczór bez męża.
Właśnie dzisiaj odprowadziałam męża na autobus, pojechał do pracy, do Swindon.
Wszystko stało się w trzy dni, w środę był telefon że jest praca, a w sobotę już siedzi w autobusie, bo w poniedziałek zaczyna pracę.
W zasadzie już dawno zdecydowaliśmy że pojedzie, ale dopiero teraz wiem wstępnie na co się porwaliśmy.
Nie wiem czy dam radę, nie mam pojęcia co dalej, jeszcze nic nie wiem, trudno mi się zdecydować na wyjazd, a nie wyobrażam sobie takiego życia na odległość.
Nie mogę wyjechać, mamy dwoje dzieci, dziewczynki, 8 i 17 lat, chodzą do szkoły, ja pracuję, ale z każdą mijającą godziną bez męża myślę z coraz mniejszą niechęcią o wyjeździe.
Ups,.... jak na przywitanie to chyba trochę przynudzam, pozdrawiam wszystkich, fajne forum.

mak4701

Kamena wiesz tak czasami bywa w zyciu ze zeby zmienic sobie zycie na lepsze czasami sa potrzebne poswiecenia. Moj maz pojechal do Anglii pierwszy a ja niestety z przyczyn zawodowych nie moglam jechc z nim - gdzie wczesniej rowniez planowalismy wyjazd razem. Niestety ulozylo nam sie inaczej niz chcielismy. Rowno rok po nim dołaczyłam do niego. Tesknilam tak samo jak ty. Kto by nie tesknil? Wczesniej tez nie wyobrazalam sobie takiego zycia w rozlace. Nawet myslec mi sie nie chcialo. A wiesz co? Teraz mysle sobie ze tak musialo chyba byc i to oczywiscie na dobre dla nas wyszlo i ktos zawsze nad naszymi sprawami czuwa - bo wyszlo nam to na dobre. Maz pracowal, upewnil sie ze praca jest nie na chwile, na koncie tez odłozył zeby moc mnie sciagnac do siebie. Zeby potem nie bylo zdziwienia i wielkich oczu ze nie dajemy rady bo ja nie mam pracy, nie mamy za co zyc, ze to byla pomylka. Udalo nam sie jakos przez ten caly rok przezyc w rozlace ale teraz co mamy zawdzieczamy chyba dobremu startowi. Wiem ze to co czujesz dla ciebie to koniec swiata ale zobaczysz z dnia na dzien bedzie lepiej. Teraz jestes rozgoryczona ale pomysl jakie mile bedzie powitanie?:)

bosman74

Witamy Cie bardzo gorąco i głowa do góry dasz radę i już teraz myśl o wyjeździe do męża.

dorcia

bedzie dobrze ja tez niby bylam przygotowana na wyjazd mojego ukochanego ale uswiadomilam soebie jego brak topiero kiedy wrocilam sama do domu

kamena1

Bardzo, bardzo dziękuję za słowa otuchy, pierwsza samotna noc już za mną, czekam teraz z niecierpliwością na pierwszy telefon, do tej pory kontaktowaliśmy się tylko za pomocą sms.
Już mi ciut lepiej, właściwie już zupełnie dojrzałam do myśli o moim wyjeździe na stałe jak tylko sprawy się poukładają.
Jeszcze raz dziękuję za pomoc i mam nadzieję że będziemy teraz się częściej kontaktować, tylko że ja jak sądzę raczej nie bardzo będę mogła służyć jakąś radą, bo raczej nie bardzo znam realia mieszkając w Polsce, ale kto wie....

aleksjan

glowa do gory! zobaczysz ze to wam wyjdzie na dobre, po pierwsze maz przedsze szlak a po drugie pomysl, jak juz sie strasznie za soba stesknicie to jak mile bedzie powitanie :lol: u nas bylo troche inaczej bo maz pracowal i to ja juz mialam dosc realii naszego kraju, ale po 2 mc nie wytrzymalam bez niego i kazalam mu przyjezdzac :oops: my mielismy troche prostrza sprawe bo nie mamy dzieci, ale z drugiej strony wcale nie zaluje tego rozstania (choc wiem ze bylo chwilowe, niektorzy naprawde dlugo czekaja). poniewaz moj maz nie zna za bardzo jezyka, to po pierwsze bylo by mi ciezej, tak wiedzialam ze z nim w polsce wszystko ok (tesciowa go dokarmiala :lol: )i musze sie martwic narazie o siebie. znalazlam mieszkanko , prace, kupilam podstawowe rzeczy potrzebne do rzycia i... jak mowilam powitanie bylo najmilsze :oops: , a trwalo z dobry mc., pomysl ile wy sie bedziecie witac :lol: trzmaj sie :!: :!: :!:

wioletta24

gdy moj maz wyjechal ja poszlam z corka do matki zeby bylo mi razniej no wytrzymalismy tak tylko 5 miesiecy maz zaten czas wynajal dom kupil auto pourzadzal troche pokoje tak zebysmy z corka nie przyjechalysmy do pustego domu teraz minelo juz 9 miesiecy jak tu jestem i nie zaluje choc nie jedna noc przeplakalam w poduszke kazdy nam to odradzal mlode malzenstwo i juz sie na tak dlugo rozstaje ale nas to jeszcze bardziej wzmocnilo wiec trzymam i za ciebie kciuki pamietaj ze ty masz dzieci a maz jest sam wiec dodawajcie sobie nawzajem otuchy wspierajcie sie a zobaczysz ze ta rozlaka nie pojdzie na marne

anita29

Witaj Kamena1 .Glowa do gory, wcale sie nie zastanawiaj o wyjezdzie do meza wiem ze to jest trudna decyzja.Ja zostawilam mieszkanie fakt wynajmowane ale uzadzone no i przede wszystkim osoby ktore kocham mame, siostre i przyjaciol.Jestem tutaj juz rok a moze dopiero.Moj maz bedzie w sierpniu 2 lata.Pierwszy raz do polski przyjechal po 2,5 miesiaca jaka radosc i lzy ze szczescia ,ze w koncu go widze.Potem ja do niego pojechalam na swieta Bozego Narodzenia z roczna coreczka na 2 tygodnie i w styczniu podjelismy decyzje o naszym przyjezdzie no i w lkutym do niego dojechalysmy.dzisiaj ciesze sie z tego ze tutaj jestem, wiesz jakie sa reali w Polsce i jak trzeba kombinowac zeby w mire zyc.A masz dzieci i walcz o to zeby im bylo w zyciu lepiej i zeby mialy lepszy start.Pozdrawiam serdecznie pa

kamena1

Naczytałam się i nasłuchałam na temat wspólnych mieszkań, a faktycznie zdaję sobie sprawę że pewnie nie będzie nas stać żeby mieszkać osobno, ale zupełnie sobie nie wyobrażam mieszkania z grupą zupełnie obcych ludzi. I tu mam straszny problem, bo niby teraz mi źle, mieszkamy z mamą, ciasno i nie u siebie, nawet dzieci marudzą że chcą same (bez babci) i tak sobie myślę wyjadę by sobie polepszyć a wyląduję w obcym mieszkaniu z równie obcymi ludźmi. Co powiecie na ten temat, mieszkacie sami czy z kimś ?

anita29

Witaj ponownie ,wiem ze przeraza Cie wszystko.Wyjazd, mieszkanie ,dzieci ,szkola ,praca,jezyk itd.Przyjechalam w lutym tak jak pisalam do 07.04 mieszkalismy w domu z mezem plus 3 osoby,bardzo sympatyczne.To zalezy na kogo sie trafi ale poczatki zawsze i wszedzie sa trudne.W kwietniu wynajelismy mieszkanie i mieszkamy sami, wiadomo jak to jest nie ma jak samemu ciasne momentami ale wlasne ,nikt nie zaglada mi w garnki itd.U nas mozna juz wynajac mieszkanie 2 pokoje za 350 funtow plus council ok 75 na miesic bo tyle my placimy.A sa rozne benefity napewno sobie poradzicie.Trzymaj sie.Pozdrawiam pa

bystra2000

Kamena - żeby sobie polepszyć , trzeba czasem pocierpieć :)
Jesteście młodzi i napewno dacie radę :):):
Tam Twój dom ,gdzie Twoi bliscy .

rysiczka

Witaj Kamena! Bedzie dobrze! Wiem cos na ten temat,ja tez czasem nie widze meza przez kilka dni. :cry:

nusia_1479

Czesc ja mam tez taka sytuacje ze maz w Szkocji a ja w Polsce z dziecmi juz 4 miesiace.Czasami dostaje fioła z tesknoty ale ciesze sie ze nie długo bedziemy razem.13 marca lece z dziecmi do mojej polowy juz na stałe.Juz licze dni i maz mowi ze tam nam bedzie lepiej.Pozdrawiam

bystra2000

Nusia - już za chwilkę będziecie razem :) tylko wpadaj tu do nas czasem !!!

bystra2000

Nusia - już za chwilkę będziecie razem :) tylko wpadaj tu do nas czasem !!!